انواع ضایعات ساختمانی وجود دارند که می‌توان آنها را بازیافت کرد که از جمله می‌توان به پسماند آهنی، مسی، آلومینیوم و چدن اشاره کرد که قابلیت استفاده مجدد در تولید فلزات جدید را نیز دارند. پسماندهایی که از عملیات ساخت‌وساز، تخریب و بازسازی ساختمان‌ها به صورت ناخواسته و تصادفی بر جا مانده‌اند را، پسماند ساختمانی می‌گویند.
درصدی از کل مصالحی که در ساختمان‌ها استفاده می‌شود، ضایعات غیرفلزی مانند آجر، بتن و چوب را تشکیل می‌دهد. در مقابل برخی از پسماندها مانند قراضه آهن، مس، آلومینیوم و چدن نیز در صورت وجود تکنولوژی قابل بازیابی هستند. همین امر باعث می‌شود تا عده‌ای از افراد و شرکت‌ها به خرید این نوع از ضایعات تمایل بیشتری از خود نشان دهند.
مهم‌ترین پسماند باقی مانده از ساختمان‌سازی را پسماندهای آهنی در بر می‌گیرد، با فروش پسماندهای آهنی می‌توان بخشی از هزینه‌های ساختمانی را جبران نمود.
ساختار آهن به گونه‌ای است که اگر یک ساختمان را بعد از سال‌ها تخریب کنیم، می‌توانیم از پسماندهای بر جا مانده از آن در پروژه‌ها استفاده مجدد نماییم، زیرا آهن طی سالیان دراز ویژگی‌های فیزیکی و شیمایی خود را حفظ می‌کند (با صرف نظر کردن از شکل ظاهری).
پسماند آهنی تنها از طریق تخریب یک مجموعه حاصل نمی‌شوند، بلکه ممکن است با گذر زمان در اثر قدیمی شدن تجهیزات خانه نیاز باشد تا تجهیزات جدیدتری را جایگزین کنیم این امر نیز به نوبه خود سبب گردیده تا با بازیافت این موارد مقداری از هزینه‌های حاصل برای نوسازی را جبران کنیم.
ضایعات موجود در بازار، انواع مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:
سنگین بار: نوعی از ضایعات است که وزن آن معادل یک تُن بر متر مکعب و یا بیشتر و آهن آلات ساخته شده و تخریب سازه ها به دست می آید و قطر آنها بالاتر از 8 میلیمتر می باشد.
ویژه: محصولات فولادی که در ساختمان‌سازی ، شامل خُرده‌میلگرد، تیرآهن و قوطی پروفیل‌های مورد استفاده در ساختمان‌سازی با ابعاد زیر 50 سانتی متر هستند.
سوپر ویژه: ضایعاتی که از لحاظ کیفیت و قیمت دارای ارزش بالاتری هستند و عمدتا از برش آهن آلات نو به دست می آید. در همه مواقع بدون عملیات فرآوری و مستقیم در کوره ذوب می شود.
درجه‌یک: درجه‌یک، نوعی از ضایعات هستند که در ترکیب شیمیایی خود، دارای عناصر فسفر، گوگرد، مس، کروم، نیکل و آهن می‌باشند و در بعضی مواقع نیاز به برشکاری دارند.
درجه‌دو و درجه‌سه: ترکیبات شیمیایی ضایعات درجه‌دو و درجه‌سه، همانند درجه‌یک است، با این تفاوت که میزان این ترکیبات شیمیایی، متفاوت و از دانسیته کمتری برخوردار است و جهت مصرف حتما باید عملیات پرسکاری انجام گردد.
گالوانیزه: ضایعات گالوانیزه از جنس فلز آهن با پوشش روی هستند که در برابر زنگ‌زدگی مقاوم‌اند. این نوع ضایعات به این دلیل که آهن دارند، در مقایسه با انواع ضایعات، ارزش کمتری دارند و به دلیل لایه قلع اندود دودزا و باعث آلودگی محیط زیست می شوند.
آلیاژی: ضایعات آلیاژی، دارای عناصر نیکل، منگنز، کروم، مولیبدن، وانادیم و تنگستن است که در مراکز تعمیرگاه‌های خودرو تولید می‌شوند و از ضایعات درجه‌یک و دو، قیمت پایین‌تری دارند و در بعضی مواقع به صورت چرب و روغنی می باشند که باعث انفجار در کوره می شوند.
حلب: از این نوع ضایعات می‌توان به قوطی‌های نگهدارنده‌ی مواد غذایی اشاره کرد که در دو نمونه، حلب بازیافتی و حلب بهداشتی وجود دارد.
سفاله آهن: ضایعات سفاله، بُراده‌های حاصل از تراشکاری مقاطع فولادی، آهنی و چدنی می باشد.